Osoby chore na łuszczycę często spotykają się z negatywnymi reakcjami otoczenia. Ludziom zdrowym wydaje się, że zmiany skórne mogą być objawami chorób zakaźnych (np. grzybic) stąd też wychodzą z założenia, że wszystkich chorych trzeba unikać, choć zdarza się i tak, że łuszczyca mylona jest z alergią – w tym przypadku reakcje są nieco łagodniejsze. Wiele osób zastanawia się, czy łuszczyca jest zaraźliwa? Tymczasem łuszczyca zaraźliwa nie jest. Nie można się nią zarazić, bo to choroba autoimmunologiczna (najprawdopodobniej) będąca skutkiem takich, a nie innych uwarunkowań genetycznych. Skoro genami zarazić się nie można, nie można też zarazić się łuszczycą. Pamiętaj o tym, gdy następnym razem spotkasz osobę chorą na tę chorobę. Nie unikaj jej i nie traktuj z rezerwą – łuszczycą zarazić się nie można, nawet podczas bardzo bliskich kontaktów – jest to fizyczną niemożliwością.
Skąd takie mity na temat łuszczycy?
Skąd pokutujące w społeczeństwie przekonanie, że łuszczycą jednak można się zarazić? Przypuszczam, że jest to po części normalna ludzka reakcja – unikamy osób chorych tak zwyczajnie, na wszelki wypadek, choćby po to, by pozbyć się swoistego psychicznego dyskomfortu . Łatwiej przyjaźnić się i wchodzić w jakiekolwiek relacje z jednostkami tryskającymi zdrowiem. Nie ma w tym niczego dziwnego, tyle tylko, że jeśli leży nam na sercu dobro innych ludzi i nie jesteśmy osobami zapatrzonymi w siebie takie podejście nie ma sensu. Otwórzmy się na chorych i nie traktujmy ich jak jednostki chorobowe, traktujmy ich jak ludzi, jako ludzie jesteśmy równi i nawet choroby nie zmniejszają w żaden sposób naszej wartości. W chorobie tym bardziej jest się człowiekiem.
Kwestia postrzegania łuszczycy może też być uwarunkowana naszymi tradycjami. Dawno temu, gdy jeszcze prawdziwą plagą był trąd, łuszczycę uważano za chorobę podobną do trądu. Osoby chore izolowano więc. Były one wykluczone ze społeczeństwa. Być może coś z tamtych przekonań gdzieś w nas przetrwało. Tym bardziej powinniśmy się ich pozbyć. Bo, pozwolę sobie powtórzyć, łuszczyca zaraźliwa nie jest, ponieważ nie można zarazić się genami.
Charakter choroby
Być może co nieco wyjaśni informacja na temat charakteru i przebiegu tej choroby. Trzeba bowiem wiedzieć, że łuszczyca jest taką dolegliwością, w której procesy zachodzące w skórze ulegają przyspieszeniu pod wpływem wewnętrznego, genetycznego programu. W normalnych warunkach tj. u osób zdrowych i u osób chorych na łuszczycę w czasie, gdy choroba znajduje się w fazie remisji, cykl życia komórek skóry wynosi około miesiąca. W tym czasie powoli komórki te tworzą się, dojrzewają, przesuwają ku górze, obumierają i odpadają w postaci złuszczonego naskórka. Zjawisko to jest prawie niezauważalne, bo cały proces odbywa się dość wolno. U osób chorych proces ten przyspiesza na tyle, że komórki zaczynają tworzyć na skórze skupiska szaroperłowych łusek, pod spodem natomiast skóra jest lekko zaczerwieniona (przybierać może barwę od jasnoróżowej do brunatnej). Towarzyszy temu świąd i pieczenie, co nie jest dziwne, bo skóra przecież zachowuje się wtedy dość nienormalnie.
Łuszczyca może pojawić się u każdego (pod warunkiem, że mamy geny zaprogramowane na nią). Wyzwalaczami są często skaleczenia, iniekcje, otarcia skóry, stres a nawet noszenie nieodpowiednich ubrań. W pewnym sensie więc chorobę wyzwalają reakcje obronne organizmu, ale nie ma w niej reguł i to co może przyczynić się do aktywizowania łuszczycy u jednych u innych osób wcale jej nie spowoduje. Podobnie nieprzewidywalne są remisje. W leczeniu łuszczycy wykorzystuje się różne specyfiki (maści dziegciowe, zioła, naświetlania, terapie klimatyczne, kwas salicylowy), ale osoby chore różnie reagują na te terapie i to co zadziała u jednych innym wcale nie musi pomóc.
Co gorsza łuszczyca atakuje również wnętrze organizmu – niektóre osoby chorują na łuszczycę skóry i stawów, która możne nawet prowadzić do kalectwa.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Pamiętaj, łuszczycą zarazić się nie można, nie jest ona chorobą zakaźną. Nie unikaj osób chorych, borykają się one z na tyle przykrym problemem, że izolacja tym bardziej może im zaszkodzić. W walce z łuszczycą oprócz wszystkich innych czynników niezmiernie istotna jest kondycja psyche. Społeczny ostracyzm bynajmniej nie wspomaga leczenia.
