Niektóre typy łysienia są przewidywalne, inne nie, jedne można powstrzymać, inne niekoniecznie, jeszcze innym można zapobiec. Najważniejsza w tym wszystkich jest świadomość, konsekwencja, chęć skorzystania z dostępnych metod leczenia łysienia, odrobina zaangażowania i wiedza o łysieniu, jego przyczynach i metodach leczenia czy też zapobiegania temu zjawisku. Jednym słowem czasem wypadające włosy można zatrzymać.
Jakiego rodzaju łysienie można przewidzieć i powstrzymać?
Przewidywalne są wszystkie te zjawiska, które skutkują okresowym wypadaniem włosów. Chodzi tu między innymi o łysienie z niedożywienia, łysienie pojawiające się w wyniku różnych chorób czy łysienie po lekach. W każdym przypadku skutki stosowania drakońskiej diety czy ściśle określonych leków są w pełni przewidywalne. Łysienie się pojawi (a na pewno jest sporym zagrożeniem) i możemy mu zapobiec unikając zagrożeń. Z drugiej strony jednak części z nich nie da się uniknąć. Tym też nie powinniśmy się zanadto przejmować, ponieważ łysienie okresowe ma to do siebie, że nie doprowadza do nieodwracalnych uszkodzeń mieszków włosowych. Mieszki w dalszym ciągu są w stanie pracować normalnie i podejmują normalną pracę z chwilą ustąpienia zagrożenia. W momencie, w którym ustąpi choroba, organizm się zregeneruje, zostaną odstawione leki i uzupełnione niedobory pokarmowe.
Łysienie takie pojawia się również po chorobach z wysoką gorączką i po stresie. W kilka tygodni po takich zjawiskach włosy zaczynają nagminnie wypadać, ale na ich miejsce wyrastają nowe, tak więc również to zjawisko nie jest trwałym zagrożeniem dla naszych włosów.
Łysienie męskie
Jest również łysieniem przewidywalnym, bo jest bardzo ściśle (i wyraźnie) uwarunkowane genetycznie. Łysieją całe rodziny, oczywiście problem dotyczy głównie mężczyzn. Wśród pań geny i mechanizmy odpowiadające za łysienie męskie mają mniejszy wpływ na łysienie. Choć i w ich przypadku głównym zagrożeniem są hormony.
Łysienie męskie pojawia się pod wpływem dihydrotestosteronu, który jest pochodną głównego męskiego hormonu – testosteronu. Dihydrotestosteron, w skrócie DHT obciąża, a w efekcie uszkadza mieszki włosowe, które stają się niezdolne do produkcji normalnych włosów, co obserwujemy jako łysienie.
Łysienie to jest przewidywalne, wystarczy przyjrzeć się mężczyznom w naszej rodzinie, a zyskamy solidne podstawy do tego by stwierdzić czy łysienie jest dla nas zagrożeniem czy też nie. W związku z przewidywalnością łysienia wzrastają nasze szanse na zapobieganie jego pojawieniu się lub rozwojowi. Nic nie robiąc doprowadzimy do sytuacji, w której w mniejszym lub większym stopniu wyłysiejemy. Jeśli natomiast sięgniemy po jakąś kurację mamy ogromne szanse na powstrzymanie jego rozwoju a nawet na odbudowę już utraconych włosów. Kluczem do sukcesu jest odpowiednio szybka reakcja i stałe stosowanie kuracji. Środki na łysienie i suplementy działają jedynie wtedy, gdy są stosowane, nie zapobiegają łysieniu po ich odstawieniu, toteż konieczne jest stałe i systematyczne zapobieganie utracie włosów poprzez regularne stosowanie odpowiednich środków.
Inne rodzaje łysienia
Większe problemy mogą pojawić się z łysieniem plackowatym i bliznowatym będącym skutkiem poważnych chorób, również o podłożu autoimmunologicznym. Te typy łysienia pojawiają się niejako niezależnie od innych procesów zachodzących w organizmie i medycyna różnie sobie z nimi radzi. I łysienie plackowate i łysienie bliznowate wymagają leczenia, a jeśli chodzi o ich powstrzymywanie to ten drugi typ powstrzymać można lecząc pierwotną chorobę, w przypadku łysienia plackowatego należy mówić raczej o odbudowie utraconych włosów tj. zastosowaniu takiej kuracji, która pozytywnie wpłynie na mieszki włosowe i wymusi na nich ponowną produkcję włosów.
Reasumując najlepsze efekty daje powstrzymywanie łysienia, które jest przewidywalne i pojawia się w efekcie wystąpienia mechanizmów, na które możemy wpłynąć od zewnątrz lub od wewnątrz.
Poza tym leczenie jest de facto procesem powstrzymywania łysienia, choć prowadzi też do odbudowy utraconych włosów.
W każdej sytuacji wskazana jest daleko posunięta ostrożność i konsultacja dermatologiczna, choć w wielu przypadkach możemy też próbować sami zapanować nad tym nieprzyjemnym zjawiskiem.
